امیرکبیر دشمن درجه یک استعمار
می‌خوایم از امیرکبیر بگیم و ایستادنش در مقابل استعمار.
می‌دونین همیشه تاریخ، انگلیس و آمریکا و کشورهای استعماری دیگه می‌خواستن کشورهای دیگه گوش‌به‌فرمانشون باشن تا راحت منابع و اموالشون رو غارت کنن. کی دلش می‌خواد همیشه گوش‌به‌فرمان و نوکر باشه، مثل خیلی از پادشاهان؟! پس کرامت انسان چی می‌شه؟ مبارزه با ظلم چی می‌شه؟
به گزارش آرتین، رسانه رسمی نوهنران ایران؛ محدثه زاهری- من یه‌سری حرف‌های روشنفکرهای اون زمان رو خوندم، یکی‌شون می‌گفت خدا نعمت‌هاش رو به همه مردم به‌طور مساوی داده اما بعضی‌شون لیاقت استفاده رو ندارن، مثلا غربی‌ها لیاقت دارن! غیر از اون‌ها لیاقت ندارن! ما باید از اون‌هایی که لیاقت ندارن بگیریم بدیم به اون‌هایی که لیاقت دارن.
بعد نتیجه همین تفکرات می‌شه اون چیزی که تو زمان پهلوی و قاجار و … دیدیم که اموال و اداره اصلی کشور رو به بیگانه سپرده بودن.
اما امیرکبیر برخلاف اون‌ها دخالت سیاسی انگلیس رو در امور کشور کم کرد، حتی واردات رو برای کمک به تولید کاهش داد و برای پیشرفت نیروی کار خوب ایرانی هم مدرسه دارالفنون را تاسیس کرد.
شاید بگین غربی‌ها دخالت می‌کنن تو کشورهای دیگه برای آبادکردن و اصلا معنی استعمار یعنی آباد کردن… اما می‌دونین هر کلمه‌ای که ظاهرا دارای معنای زیبایی داره، لزوما زیبا نیست و در واقع در دنیا یه عده کمی مجموعه‌ای به نام سازمان ملل و حقوق بشر و حقوق کودک و کلی مجموعه‌های به ظاهر قشنگ و به ظاهر عدالت‌خواه تشکیل دادن اما با تکیه به حق وتو و بمب اتم و قدرتی که از این‌ها به‌دست آوردن می‌خوان همه باورهای خودشون رو به اکثر ملت‌های دنیا تحمیل کنن… اسم استعمار هم همینه به ظاهر یعنی آبادی اما در واقع یعنی قتل و غارت و عقب‌موندگی.
انگلستان به‌عنوان مبدأ و منشأ انقلاب صنعتی در پی غارتگری و دزدی‌هایی که از ثروت ملت‌های مختلف جهان داشته، تونسته خیلی از اتفاقات سیاسی و اقتصادی رو رقم بزنه و به ظاهر پیشرفت کنه… و با همین پول‌های دزدی تونستن دانشمندان خیلی از کشورهای دیگه رو ازجمله ایران رو به بهانه درآمد بیشتر بکشونند طرف خودشون به نام مهاجرت، بعد همین‌جوری این چرخه پیشرفت اون‌ها ادامه پیدا می‌کنه، وگرنه اگه این همه پول دزدی نداشتن و این همه مهاجرت اونجاها نبود که اینجوری پیشرفت نمی‌کردند.
همین انگلستان قبلا تو ایران با اشغال و احتکار موادغذایی باعث شد چند میلیون ایرانی بمیرن.
امیرکبیر اعتقاد داشت نباید به دولت‌های زورگو امتیاز داد و برای همین انگلیس و مزدورهاش توی ایران خیلی از دستش خشمگین بودن؛ پس کم‌کم اطرافیان ناصرالدین شاه از شاه ایران حکم ریختن خون امیرکبیر رو گرفتن و پرونده اصلاحات امیرکبیر رو بستن.
درسته اگه استقلال بخوایم و مقابله با استعمار کنیم مثل امیرکبیر می‌کشننت یا انقدر تحریمت می‌کنن تا از بی دارویی و … رنج بکشی. اما مسلما هزینه مقاومت کمتر از هزینه سازش با ظلمه و روزبه‌روز هم داریم قوی‌تر می‌شیم و متحدهای جهانی‌مون برای مقابله با استکبار و استعمار بیشتر می‌شه.
از مولای‌مان امام حسین (ع) و قهرمانانی ما یاد گرفتیم که زیر بار ذلت نریم.
