لالایی فرصتی مناسب برای ارتباط
به گزارش آرتین، رسانه رسمی نوهنران ایران؛ فاطمه نصرتی- دوره آموزشی «گهواره» با تلاش دفتر قصه و روایت حوزه هنری کودک و نوجوان در روزهای 19ام الی 22ام دی‌ماه در حوزه هنری برگزار شد و برگزیدگان فراخوان ملی گهواره و برخی علاقه‌مندان در این دوره تخصصی از سراسر کشور حضور یافتند. یکی از استادان این دوره غلامرضا بکتاش، شاعر کودک و نوجوان است که دروسی چون اصول سرودن شعر برای کودکان با تکیه بر قواعد خاص لالایی، طرح مفاهیم دینی در شعر برای کودکان و بررسی کتاب‌های لالایی موجود در بازار را در این دوره به شرکت‌کنندگان ارائه کرده است. در این مجال با وی درباره این دوره و لزوم آموزش لالایی و برگزاری چنین دوره‌هایی به گفتگو نشستیم.
*نظر شما درباره جایگاه لالایی به‌عنوان قالب شعری چیست؟
لالایی اولین موسیقی است که کودکان بعد از تولد می‌شنوند و این چیزی نیست که امروز ابداع یا باب شده باشد. حوزه هنری در اصل آن را احیا کرده و در دوره‌ای که مادران درگیر و مشغول فضای مجازی هستند و بچه‌ها به همین علت نمی‌خواهند به حرف‌های پدر و مادر گوش بدهند، لالایی این فرصت را ایجاد می‌کند که مادر و فرزند لحظاتی کنار همدیگر باشند تا ارتباطشان صمیمی‌تر شود.
* درباره برگزاری این دوره و لزوم آن بفرمایید.
هر دوره‌ای که در این زمینه برگزار شود قطعا مورد استقبال قرار می‌گیرد. اگر این دوره‌ها بررسی و آسیب‌شناسی شده باشند تا در یک مقطع خاص، یک دوره خاص را برگزار کنیم، تاثیر آن بیشتر خواهد بود.
اهمیت و لزوم این دوره آن است که افرادی که در شهرستان‌ها یا تهران علاقه‌مند به لالایی هستند، توانستند در دوره آموزشی گهواره شرکت کنند و ویژگی این رویداد آن است که با اختتامیه پایان نیافته، بلکه دوره‌های آموزشی آن طراحی و برنامه‌ریزی شدند.
در دوره‌ای که جشنواره‌ها و رویداد‌های ادبی و هنری کمرنگ شده‌اند و فضای آموزشی چندان مایل به پرداختن این فضاها نیست، حوزه هنری کودک و نوجوان کار بسیار بزرگی انجام داده است.
* لالایی اکنون در کشور ما چه جایگاهی دارد؟
این اتفاقی که در حوزه هنری به نام گهواره رخ داده، یک اتفاق ملی است. در هر خانه‌ای گهواره‌ای هست و در هر خانه لالایی بوده است. مادربزرگ‌های ما اهل لالایی بوده‌اند و ما حاصل تفکر و شنیدن لالایی از آنها هستیم.
اگر شرکت‌کنندگان در شهرها و در میان اقوام و فرهنگ‌های خود در این حوزه فعالیت کنند، قطعا لالایی‌های به‌روز می‌شوند و اتفاقات بهتری در این زمینه رخ خواهد داد.
* به نظر شما تاثیر لالایی در ذهن و آینده کودک و نوجوان چگونه خواهد بود؟
کودکان با لالایی‌ها آینده را می‌سازند. درست است که لالایی را در زمان خواب می‌خوانند اما الزاما لالایی برای خواب نیست؛ لالایی فرصتی مناسب برای ارتباط است.
مادری که چند ساعت در کنار فرزند خود است یا هر شب برای او لالایی می‌خواند یا قصه می‌گوید، آینده آن فرزند با آینده کودکی که لالایی نمی‌شنود از لحاظ فرهنگی متفاوت خواهد بود.
* آیا لالایی فقط در فرهنگ ایرانی چهره شاخصی دارد و به آن پرداخته می‌شود؟
خیر، مختص کشور ما نیست. در همه کشورها لالایی وجود دارد؛ برای مثال، در تاجیکستان غنی‌تر از ما پی گرفته می‌شود. اما اینکه در لالایی چه چیزی گفته می‌شود از لحاظ محتوایی ممکن است تفاوت داشته باشد ولی همه مادران نجواهایی دارند که با کودکانشان در میان می‌گذارند. نسبت به زیست هر منطقه، لالایی‌ها با هم متفاوت است. مثلا در شهری کویری نوعی لالایی می‌شنوید و در یک شهر معتدل خزری یک لالایی دیگر.
